Każdy z nas swoje życie zaczął tak samo…

Szacunek należy się każdemu człowiekowi obojętnie czy skończył studia, ma dyplomy, dobra pracę czy jest człowiekiem po zawodówce i pracuje za najniższą krajową albo obecnie z jakiś przyczyn nie pracuje.

Szanujmy się nawzajem i przestańmy na siebie pluć za plecami.

Po co celować w kogoś złym słowem? Zamiast tego lepiej starać się być oparciem i pomocną dłonią. Nigdy nie wiemy czy nie nadejdzie dzień gdzie to my tej dłoni będziemy potrzebować.

Każdy z nas jest człowiekiem i swoje życie zaczął tak samo oraz identycznie je skończy.

Czy na prawdę potrzeba jest zawiść, dokopywanie, kładzenie kłód pod nogi?..

Czy nie możemy po prostu zrozumieć, że nasze życie trwa i to się najbardziej liczy, że nie wiadomo jak długo będziemy zdrowi, będziemy widzieć, słyszeć, chodzić, żyć.. .?

Pomyślmy o tym, że dziś możemy wstać z łóżka i na nogach pójść dokąd chcemy a kiedyś możemy być przykuci do łóżka i nie potrafić nogami poruszać!.. pomyślmy, że dziś słyszymy słowa, śmiech, muzykę, ptaki, wszystko a kiedyś może tego zabraknąć.!!!

Ja nie myślę o tym każdego dnia bo chyba bym się psychicznie wykończyła to oczywiste ale czasem siadam i rozmyślam nad tym jak żyje i robię sobie restart, by nie dać się zatracić tej gonitwie życiowej . Moje myśli mówią mi żeby starać się być lepszą ,bardziej szanować, doceniać to, że mam zdrowie i cudownych bliskich mi ludzi!. By starać się żyć czasem który jest i o niego dbać.

Nie skupiać się za bardzo i wybiegać myślami w to co będzie za np. 5 lat bo i tak nie mam pewności czy jeszcze wtedy będę żyć . Wolę kochać i odczuwać miłość od moich bliskich teraz, śmiać się teraz, płakać teraz, starać się teraz, dbać teraz, wkurzać teraz, poznawać ludzi teraz i uczyć się od nich czegoś dobrego teraz..

Tylko teraz jest prawdziwe.. Gdyż wczoraj już nie powróci, odeszło a jutro to tajemnica i nie masz pewności czy nadejdzie.

Staraj się dobrze wykorzystać każdy dzień. Nie trać cennego teraz na skupianiu się aby dokopać innym, skup się na tym aby w każdym teraz zrobić choć coś dobrego dla siebie i bliskich.